تصمیم گیری گروهی فازی، محاسبه وزن نسبی تصمیم گیران؛ مطالعه کاربردی: انتخاب دانشجویان مقطع دکتری

نویسندگان

حجت میان آبادی

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران عباس افشار

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

چکیده

در یک محیط واقعی تصمیم¬گیری گروهی، تصمیم گیران از دانش، مهارت و تجربه¬های متفاوتی برخوردارند و بسیار نادر است که در یک فرایند تصمیم گیری، دو تصمیم¬گیر از مهارت، تجربه و دانش یکسان (وزن یکسان) برخوردار باشند. در بسیاری از مسائل تصمیم¬گیری گروهی، اختلاف دانش و تجربه تصمیم¬گیران (وزن و اهمیت نسبی تصمیم گیران) در فرایند تصمیم گیری در نظر گرفته نمی¬شود و کلیه تصمیم گیران از وزن و اهمیت یکسانی برخوردارند. کاملاً واضح است که در یک محیط واقعی این مسئله امری انتزاعی و غیر¬منطقی است و باعث ایجاد خطا و عدم قطعیت در جواب نهایی می¬شود. در این مقاله ضمن ارائه یک روش جدید برای محاسبه وزن و اهمیت نسبی تصمیم گیران، کاربرد و تأثیر این روش در رتبه بندی نهایی گزینه¬ها در انتخاب دانشجویان مقطع دکتری بررسی شده است. ویژگی بارز این روش این است که در آن وزن نسبی تصمیم گیران با استفاده همزمان از ارزیابی تصمیم گیران نسبت به یکدیگر و ارزیابی ذهنی مدیر گروه در خصوص اهمیت نسبی تصمیم گیران محاسبه می¬شود. علاوه براین، بااستفاده از این روش و درنظر گرفتن وزن نسبی تصمیم گیران، مسئله تصمیم گیری به واقعیت نزدیک و گزینه نهایی با دقت بیشتری انتخاب می¬شود. همچنین، کاربرد و کارایی این روش در عملگر میانگین گیری وزین مرکب (hwa) مورد بررسی قرار می¬گیرد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تصمیم¬گیری گروهی فازی، محاسبه وزن نسبی تصمیم¬گیران؛ مطالعه کاربردی: انتخاب دانشجویان مقطع دکتری

 در یک محیط واقعی تصمیم¬گیری گروهی، تصمیم گیران از دانش، مهارت و تجربه¬های متفاوتی برخوردارند و بسیار نادر است که در یک فرایند تصمیم گیری، دو تصمیم¬گیر از مهارت، تجربه و دانش یکسان (وزن یکسان) برخوردار باشند. در بسیاری از مسائل تصمیم¬گیری گروهی، اختلاف دانش و تجربه تصمیم¬گیران (وزن و اهمیت نسبی تصمیم گیران) در فرایند تصمیم گیری در نظر گرفته نمی¬شود و کلیه تصمیم گیران از وزن و اهمیت یکسانی برخور...

متن کامل

تصمیم¬گیری گروهی فازی، محاسبه وزن نسبی تصمیم¬گیران؛ مطالعه کاربردی: انتخاب دانشجویان مقطع دکتری

در یک محیط واقعی تصمیم¬گیری گروهی، تصمیم گیران از دانش، مهارت و تجربه¬های متفاوتی برخوردارند و بسیار نادر است که در یک فرایند تصمیم گیری، دو تصمیم¬گیر از مهارت، تجربه و دانش یکسان (وزن یکسان) برخوردار باشند. در بسیاری از مسائل تصمیم¬گیری گروهی، اختلاف دانش و تجربه تصمیم¬گیران (وزن و اهمیت نسبی تصمیم گیران) در فرایند تصمیم گیری در نظر گرفته نمی¬شود و کلیه تصمیم گیران از وزن و اهمیت یکسانی برخورد...

متن کامل

رویکردی نرم در تصمیم گیری چندشاخصه گروهی فازی

در سازمان­های مدرن امروزی تصمیم­گیری گروهی امری اجتناب ناپذیر بوده و برای تسهیل در مشارکت مدیران و کارکنان، کاربردی فراگیر یافته است. دراین میان نمی­تـوان از نقش تعارض در بین تصمیم گیرندگان به سادگی گذشت. امری که ارکان کلیـدی تصمیم را تحت الشعاع قرار می­دهد. در تصمیم­گیری­های گروهی چندشاخصه فازی ممکن است تعارض در هر شاخص مشاهده شود. لذا مدیران برای برون رفت از چنین وضعیتی نیازمند رویکردی نوین د...

متن کامل

یک مدل اجماع در تصمیم گیری گروهی: رویکرد فازی

موفقیت سازمان ها به اتخاذ سریع تصمیم های صحیح و اجرای سریع این تصمیم ها بستگی دارد. چنین تصمیم هایی در سازمان ها توسط گروهی از افراد اتخاذ می شود. محیط تصمیم گیری گروهی توسط گروهی از افراد شکل می گیرد که به منظور انتخاب بهترین راه کار قضاوت هایشان نسبت به مجموعه ای از معیارها و اهداف اظهار می دارند. در محیط تصمیم گیری گروهی، روش های بسیاری برای آشتی دادن نگرش و قضاوت خبرگان و مشارکت کنندگان در ...

متن کامل

تصمیم گیری گروهی برای انتخاب ابزار ماشین با استفاده از روش ویکور فازی

انتخاب ابزارهای ماشین مناسب برای یک شرکت تولیدی به دلیل تاثیر گذاری در فرایند تولید بسیار مهم است. وجود اطلاعات نادقیق باعث دشوارتر شدن این انتخاب می شود. روش VIKOR یکی از روش های جدید برای حل مسائل تصمیم گیری چند معیاره است که هدف آن انتخاب بهترین گزینه بر اساس نزدیک ترین جواب ممکن به جواب ایده آل است. در این مقاله یک رویکرد فازی برای روش VIKOR پیشنهاد خواهد شد که رتبه بندی گزینه ها و اوزان اه...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
فصلنامه آموزش مهندسی ایران

جلد ۹، شماره ۳۵، صفحات ۳۱-۵۳

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023